U čast bratskom grčkom gradu

Most Patre, kod tvrđave Kastel, prije nekoliko dana konačno je označen tablom sa imenom. Iako su i most i ulica odavno nazvani po ovom grčkom gradu, dobar dio Banjalučana nije ni upoznat zbog čega Banjaluka duguje zahvalnost grčkoj Patri.

Neki od njih bili su previše mladi da bi se sjećali, mnogi su zaboravili, a mnogi su u to vrijeme bili privremeno na drugim adresama u inostranstvu ili Srbiji, kako bi izbjegli od ratnih dejstava.

Ratno prijateljstvo

Prijateljstvo Patre i Banjaluke započelo je tokom ratnih godina, tokom kojih je jedina pomoć Republici Srpskoj dolazila upravo iz Grčke.

Donirala se hrana, odjeća, knjige i sve ono što je odsječenom stanovništvu Republike Srpske bilo preko potrebno. U grčkom gradu, veličine Banjaluke, organizovano je prikupljanje pomoći Srbima, kojem su se odazvali mnogi dobrotvori, a pomoć se dovozila kamionima koji su upućivani u najugroženije krajeve.

Počelo je tako što je opština Patra organizovala posjetu gradu Nišu, u jeku ratnih dešavanja u BiH i Hrvatskoj. Iako i sami u teškoj situaciji, domaćini su Grcima skrenuli pažnju da bi bilo kakva pomoć mnogo bolje došla u Republiku Srpsku, gdje je situacija mnogo teža.

Po povratku u Grčku, inicijatori skupljanja pomoći, otac Jermolas Masaras i profesor bogoslovije Aleksios Panagopulos organizovali su humanitarne akcije i na desetine puta slali humanitarnu pomoć u razne krajeve Republike Srpske.

Bratski gradovi

“Prvi put smo išli u Bijeljinu i tamo vidjeli kako naš bratski srpski narod strada od neprijateljskih sila i nevolja rata. Iz Patre smo 50 puta poslali humanitarnu pomoć u razne oblasti teritorije srpske patrijaršije. Vremenom smo počeli da pružamo gostoprimstvo djeci bez roditelja i siromašnoj djeci, a nekoliko naših porodica iz Patre su usvojile neku od te djece. Opština Patra pobratimila se sa opštinom Banjaluka, kao i sa Nišom, Aleksincem i drugim”, riječi su oca Masarasa iz Patre.

Po okončanju rata, povećanjem prisustva NATO trupa i njihove infrastrukture, promjenama vlasti i ulaskom u “evropske integracije”, donekle je i splasnula zahvalnost Grcima, koji su jedini otvoreno stali na stranu Republike Srpske u njenim najtežim vremenima. Takođe, bode oči i terminologija, po kojoj Patra Banjaluku smatra bratskim gradom, a Banjaluka Patru – “gradom partnerom”, u skladu sa “evropskim vrijednostima”, tako da je imenovanje gradskog mosta po ovom gradu za mnoge bilo najmanje što se moglo učiniti.

Spomenik dobrovoljcima?

Pored pomoći u odjeći, namirnicama, zbrinjavanju i liječenju ranjenika, pomoći u školovanju i svemu drugom što su građani Patre pružili Banjaluci i Republici Srpskoj kada je pomoć bila najpotrebnija, iz ovog grada su u RS dolazili i dobrovoljci koji su se tokom cijelog rata borili i ginuli rame uz rame sa vojnicima Vojske RS.

Upravo od oca Jermolasa Masarasa je prije nekoliko godina potekla inicijativa da se podigne spomenik dobrovoljcima iz Patre u Republici Srpskoj, ali imajući u vidu da Banjaluka još uvijek nema ni centralno spomen-obilježje palim borcima Vojske Republike Srpske, teško je očekivati da će ova inicijativa brzo zaživjeti.

Izvor: Press