“Mašine” za međukontinentalna dejstva

Rusija će razraditi strateški bombarder pete generacije za velika rastojanja. Iako se pretpostavlja da savremeni sistemi PVO i PRO mogu da osujete dejstva ovog aviona, on, prema mišljenju vojnih eskperata, ima svoju značajnu ulogu.

U naredne tri godine planira se uvođenje u Vojsku Rusije oko 30 odsto nove tehnike, a u toku pet godina ova brojka treba da poraste do 70 odsto.

Danas “Daljna avijacija” Rusije koristi tri tipa bombardera: daljni supersonični TU-22M3, teški Tu-95 i teški supersonični Tu-160.

Radijus dejstva Tu-22M3 može činiti od 1.500 do 3.500 kilometara. Njegova teža sabraća bez dopunskog točenja goriva i ovi bombarderi mogu se udaljiti od baze na rastojanje do 6-7 hiljada kilometara.

Imajući u vidu domet njihovog osnovnog naoružanja – krilatih raketa – to omogućava pogađanje ciljeva na teritoriji, recimo, Sjeverne Amerike.

U prosjeku je “ruski park” strateških mašina mlađi od američkog.

Glavni američki bombarder V-52, kao i Tu-95, prvi put je uzletio 1953. godine. V-52N koji ostaju naoružanju RV SAD građeni su 1960-62. Vršnjaci ruskih mašina su V-1V, koji su proizvedeni 1984-88. godine, i V-2, koji su izgrađeni 1989-1997.

U Rusiji se budno prati razvoj novog projekta bombardera.

Koncepcija “srednje-teške” mašine koja posjeduje veći domet od TU-22M, ali manji od Tu-160, izgleda prilično privlačno – navode ekperti za Glas Rusije.

Međutim, da bi se odgovorilo na pitanje o potencijalnom izgledu novog aviona koji se pravi po programu PAK DA (perspektivni aviokompleks daljne avijacije) treba definisati njegove zadatke.

Ruski daljni bombarder treba da posjeduje mogućnost da prilikom poleta s aerodroma baziranja, bez dodatnog točenja goriva, u vazduhu pogađa ciljeve na teritoriji Evroazije, a sa dodatnim točenjem – da obavlja zadatke na međukontinentalnim razdaljinama.

To je radijus dejstva na 3.500 kilometara sa potpunim opterećenjem i u granicama 5.500 sa ograničenim.

Pojeftinjenje mašine može se ostvariti zahvaljujući unifikaciji PAK DA u smislu opreme s perspektivnim lovcem T-50.

Razmatra se mogućnost proizvodnje 100-120-tonske mašine s četiri motora AL-41 (T-50 ima dva) i stvaranje avionske radioelektronske opreme novog bombardera na osnovu opreme koja je proizvedena za T-50.

Izvor: Agencije