Manje gužve tek 2020. godine!

Prije nekoliko godina, građanski rat i tranzicija bili su glavni razlozi zbog čega u gradu nije dovršen osnovni koncept planirane primarne mreže puteva, a danas je to i svjetska ekonomska kriza, zbog koje u budžetu nema dovoljno sredstava za investiranje u osnovnu saobraćajnu infrastrukturu!

Povezivanje istočnog i zapadnog tranzita, obilaznice kojim bi se rasteretio saobraćaj, brzi putevi i novi mostovi moraće da sačekaju neka bolja vremena, a bolja vremena bi, prema aktuelnom urbanističkom planu, trebalo da nastupe bar do 2020. godine!

U Banjaluci je trenutno registrovano oko 60.000 vozila, a predviđa se da će taj broj svakako rasti, iako ne tempom kojim je rastao posljednjih godina. Trenutno, svako domaćinstvo u prosjeku ima automobil, a saobraćajna infrastruktura već godinama nije adekvatna obimu saobraćaja.

Brojna ograničenja

Osnovna koncepcija ulične mreže u gradu postavljena je urbanističkim planom iz 1975. godine, ali planirani koncept nije realizovan. Urbanističkim planom 2008-2020. planirano je dovršavanje započetog i osnovnog koncepta planirane primarne mreže – dovršetak zapadnog i istočnog tranzita, povećanje kapaciteta ulične mreže u pravcu istok – zapad te proširenja saobraćajnica Kralja Petra II – Vidovdanska – Vojvode Momčila. Ovim bi se, kako se navodi u planu, dobila planirana mreža puteva, koja može da podnese saobraćajna opterećenja.

– Potreba da se dogradnjom mreže minimiziraju presijecanja koridora Kralja Petra I Karađorđevića je preduslov funkcionisanja saobraćaja u Banjaluci i rasterećenja najopterećenijih dijelova mreže. Neposredna posljedica nedovoljnog broja transverzala je koncentracija tokova na malom broju čvorišta, pa se niz problema u Banjaluci najjasnije vidi na raskrsnicama ulica Krajiških brigada i Marije Dimić, kod Narodnog pozorišta i kod zgrade “Ekvatora”. Izgradnja potpuno novih transverzala kroz kontinualno izgrađeno tkivo grada nije moguća pa uz uvažavanje svih ograničenja, pravilnom dogradnjom mreže, saobraćajni tokovi treba da se usmjere i organizuju tako da upravo najveći broj putovanja stanovnika Banjaluke ka centru grada bude organizovan bez višestrukog i bespotrebnog prelaska ulice Kralja Petra Karađorđevića – navodi se u ovom dokumentu.

Zapadni tranzit je u Urbanističkom planu Banjaluke iz 1975. godine planiran kao primarna gradska saobraćajnica, tranzitnog karaktera. Sam njegov opšteprihvaćeni naziv “tranzit” i način na koji je tretiran u predhodnom periodu zanemaruje položaj ove saobraćajnice u gradu i činjenicu da se na njemu pretežno odvijaju lokalna kretanja. Integracijom Zapadnog tranzita u uličnu mrežu povećava se pristupačnost naselja koja se nalaze na zapadnom djelu urbanog područja, a koja su sad na vještački način ograničena na pristupanje ostatku mreže na malom broju čvorišta.

Gradska magistrala

– Potpuno jednako je potrebno tretirati i Istočni tranzit i prilikom njegovog dovršetka, treba voditi računa o njegovoj integraciji u gradsku uličnu mrežu. Za vozila koja su prolazu kroz Banjaluku planirane su dvije nove saobraćajnice sa istočne i zapadne strane grada. Saobraćajnica koja je planirana na istoku se nastavlja na magistralni put M4 i iz pravca Prijedorske petlje i prolazi kroz Česmu i Mađir. Planirano je da se u Vrbanji spoji na postojeći magistralni put ka Čelincu. Iako se ova saobraćajnica može nazvati obilaznicom, na njoj se može očekivati relativno mali broj tranzitnih kretanja, tako da je primarni zadatak ove saobraćajnice prihvatanje lokalnih kretanja i povezivanje nerazvijenog istočnog dijela grada sa ostatkom ulične mreže. Iz tog razloga, ovu saobraćajnicu treba posmatrati kao gradsku magistralu, sa dovoljnim brojem priključaka koji neće omesti njenu razvojnu ulogu za istočni dio grada – navodi se u obrazloženju plana.

Fale mostovi i kružni tokovi

Do sada su uspješno realizovani planovi za izgradnju kružnih tokova, iako ni taj dio u potpunosti nije realizovan, jer za još dva kružna toka u gradskoj kasi nema sredstava. Ista je situacija i sa mostovima, gdje ne samo da su potrebna dva nova, nego i većina starih skoro da i nije više za upotrebu. Među najskupljim projektima koji tek treba da budu realizovani, svakako su mostovi, od kojih bi jedan trebalo da bude izgrađen u samom centru grada u naselju Dolac. Kada su u pitanju postojeći, najkritičniji su mostovi u Karanovcu, Zeleni most i most kod “Vitaminke”, koji zbog kapaciteta i dotrajalosti odavno predstavljaju opasnost za sve koji ih koriste.

Izvor: Press/Nenad Despot