Naučnici izračunali koliko je mrava na Zemlji

Stručnjaci sa Univerziteta u Hong Kongu proveli su jedno neobično istraživanje – računali su koliko mrava ima na Zemlji.

“Svako ko je posmatrao mrave i shvatio da ih ima puno, vjerovatno se zapitao koliko ih ukupno može biti”, kaže Patrick Schultheiss sa Univerziteta u Hong Kongu, koji je sa svojom koleginicom Sabine Nooten sa Univerziteta Julius Maximilian u Vircburgu u Njemačkoj vodio ovu studiju, piše New Scientist.

Kako bi dobili odgovor, prikupili su podatke iz 489 studija koje su mjerile gustoću mrava u različitim dijelovima svijeta koristeći standardizovane metode. Ekstrapolirali su ove podatke i procijenili da postoji otprilike 20.000.000.000.000.000 ili 20 bilijardi mrava širom svijeta, prenosi Index.hr.

Ukupna biomasa ove globalne populacije mrava – zajednička težina ugljenika u svim jedinkama iznosi oko 12 miliona tona. To je više od divljih ptica i sisara zajedno, koji imaju ukupnu biomasu od dva miliona tona, odnosno sedam miliona tona. Poređenja radi, ljudi imaju ukupnu biomasu od 60 miliona tona.

Prethodne procjene broja mrava na Zemlji bile su u suštini “utemeljene pretpostavke” ekstrapolirane iz gustine mrava izmjerene na jednoj ili dvije lokacije, ističe Schultheiss.

Posljednja analiza nastojala je biti tačnija, prateći studije sa svih kontinenata, napisane na različitim jezicima.

“Međutim, još uvijek postoje praznine u našem znanju jer je većina brojanja mrava provedena na tlu, a ne na drveću ili pod zemljom”, kaže Schultheiss. Statistike iz Afrike i sjeverne Azije, takođe, su ograničene.

Postoji 15.700 poznatih vrsta i podvrsta mrava. Ovi kukci su vitalni za većinu ekosistema zbog svoje uloge u raspršivanju sjemena, povećanju dostupnosti hranjivih supstanci putem izmjene tla i obezbjeđivanja hrane za životinje koje jedu mrave.

“Poznavanje globalne populacije mrava važno je u svrhu njihovog očuvanja. Ovom studijom pružamo osnovu za globalnu distribuciju broja mrava i biomase, a u budućnosti bismo mogli ponoviti studije na istim mjestima koristeći iste metode da vidimo što se promijenilo”, zaključuje Nooten.

Izvor: Nezavisne